Czy kobiety są lepszymi lekarzami?

To dobra wiadomość dla pacjentów.

Dlaczego? Jak wynika z analiz przeprowadzonych w USA, panie są zwykle przyjaźniej nastawione do pacjentów i z większą chęcią z nimi rozmawiają.

Sondaż przeprowadzony w kilkuset amerykańskich przychodniach rodzinnych wykazał, że wizyta u kobiety trwa przeciętnie nieco dłużej niż u mężczyzny. - Kobiety podchodzą do leczenia bardziej emocjonalnie, częściej wypytują o sprawy rodzinne czy kłopoty w pracy. Mężczyźni koncentrują się raczej na samym leczeniu, choć ostatnio i oni stali się bardziej otwarci dla pacjentów - mówi Debra Roter z Johns Hopkins University w Baltimore, główna autorka badań.

Przypadek chorobowy

Kierowana przez nią grupa psychologów prowadziła studia nad zdolnościami interpersonalnymi amerykańskich lekarzy pierwszego kontaktu. Sprawdzano, w jaki sposób rozmawiają oni ze swoimi pacjentami, jak ich traktują, o czym z nimi rozmawiają, czy zwracają uwagę na stan emocjonalny osoby zgłaszającej się po poradę, czy też traktują ją jak kolejny "przypadek chorobowy".

Do niedawna nieliczni lekarze zawracali sobie głowę psychiką chorego człowieka. Zajmowali się stawianiem diagnozy. Wizyty w przychodni przebiegały tak samo: lekarz wysłuchiwał i badał w milczeniu, oschłym tonem ogłaszał diagnozę, wypisywał receptę lub skierowanie na badania i... już było po wszystkim! Komunikacja z przygnębionym chorobą pacjentem sprowadzała się do paru rutynowych pytań i odpowiedzi.
Siła przekonywania

Nie łudźmy się - tak jest nadal w wielu gabinetach, jednak czasy zmieniają się powoli na lepsze. Wedle opinii Roter, w tych nowych czasach kobiety znacznie lepiej sprawdzają się w roli lekarzy rodzinnych.

Poza wyżej wymienionymi zaletami, płeć żeńska ma - zdaniem uczonej - kilka innych zalet istotnych dla tej profesji. - Kobiety dążą do zmniejszenia dystansu między lekarzem a pacjentem, chętniej też wspierają pacjenta psychicznie, zachęcając go do dalszego leczenia. Jedno i drugie ma ogromne znaczenie, bo od właściwego potraktowania człowieka, który po raz pierwszy przychodzi do lekarza, zależy często, czy podejmie on dalsze leczenie. Kobieta jest bardziej rozmowna i zaangażowana, więc jej siła przekonywania jest większa - mówi Roter. W jednej z przygotowanych przez nią ankiet wzięli udział pacjenci. Często podkreślali, że po wizycie u kobiety-lekarza mieli większe przekonanie, że była ona przejęta ich stanem zdrowia.

W artykule podsumowującym badania Roter przywołuje wyniki wcześniejszych studiów na ten sam temat. Wykazały one między innymi, że kobiety są większymi optymistkami. Szukają pozytywnych rozwiązań. Podczas rozmowy z pacjentem nie straszą go konsekwencjami zaniechania terapii, lecz zwracają uwagę na wynikające z niej korzyści.

Predyspozycje

Oczywiście wszelkie uogólnienia mogą prowadzić na manowce - przestrzega uczona. Z jej obserwacji wynika bowiem, że jest wielu mężczyzn, którzy doskonale sprawdzają się w zawodzie lekarza rodzinnego - są ciepli, rozmowni, partnerscy, chętnie wysłuchują swoich pacjentów i udzielają im porad zdrowotnych. Z kolei wśród kobiet trafiają się również osoby oschłe, traktujące z góry swoich pacjentów.
- Zastanawiam się, czy tacy ludzie, powinni być lekarzami rodzinnymi - mówi Roter.

Supernova
[email protected]