Listy batem na dłużników

Nawet niewielki dług może się zakończyć umieszczeniem na liście dłużników, lub w rejestrze długów. Ktoś kto na takiej liście się znajduje może zapomnieć o kredycie na mieszkanie, czy zakupach na raty.

Do rejestru dłużników łatwo trafić. Wystarczy zalegać ze spłatą już 200 złotych (liczone razem z odsetkami!) przez 60 dni. W przypadku firm wystarczy 500 złotych długu. Taki pułap ustalił najstarszy i największy z polskich rejestrów, czyli Krajowy Rejestr Długów.

Ważna uwaga - nie każdy może wpisać swoich dłużników na listę. Rejestry działają według podobnej zasady - firmy, instytucje finansowe, spółdzielnie mieszkaniowe podpisują z rejestrem umowę na mocy, której mogą do listy dopisywać dłużników.

Podpisanie umowy jest też warunkiem korzystania z rejestru, czyli sprawdzania czy przyszły kontrahent, czy kredytobiorca ma na swoim koncie finansowe grzechy.
Przedsiębiorca lub instytucja nie może umieścić w rejestrze swojego niepłacącego klienta bez powiadomienia go o tym. Zanim poda jego nazwisko musi go w liście poleconym poinformować o swoim zamiarze. Ale już nie ma obowiązku sprawdzić czy takie powiadomienie do niego dotarło. Nie musi też informować go o tym, że swój zamiar spełnił.

Drugim batem na dłużników jest Biuro Informacji Kredytowej. Są w nim zgromadzone wszystkie informacje o klientach banków związane z kredytami, wnioskami o kredyty, spłata należności, poręczeniami. Banki, które należą do BIK-u, (a jest ich coraz więcej) przesyłają szczegółowe informacje o swoich klientach.

Ale to tylko jedna strona medalu - z drugiej strony bank zanim udzieli kredytu wysyła do BIK-u zapytanie czy potencjalny kredytobiorca ma czyste konto. Jeśli tak kredyt dostanie. Jeśli nie, po na przykład nie spłaci jednej raty kredytu, lub nierozważnie podżyrował, czy poręczył pożyczkę, ma poważny problem.