Cienkowarstwowe tynki strukturalne

Aby nowe szaty naszego domu cieszyły nas przez lata, należy pamiętać nie tylko o ich kolorystce i fakturze. Uwagę należy zwrócić na jakość i trwałość produktów, których użyjemy do odnawiania elewacji oraz takie ich parametry, jak odporność na ogień czy wilgoć.

Najnowszą tendencją przy wykonywaniu wypraw tynkarskich jest zastosowanie tynków cienkowarstwowych o uszlachetnionym składzie. Po zatarciu gładką, nierdzewną pacą pozwalają one uzyskać nie tylko wybrany kolor, ale również fakturę. Do wyboru: rustykalną ("kornik") bądź nakrapianą ("baranek"). Szlachetne zaprawy tynkarskie przeznaczone są wyłącznie do nakładania ręcznego.
Podłoże pod oba rodzaje tynków powinno być czyste, nośne, równe oraz nie chłonne. Ze względu na niewielką grubość tynków oraz możliwość układania ich tylko jednowarstwowo, o estetyce wykonania zadecyduje właśnie równość podłoża. Przed nałożeniem tynku, niezależnie od podłoża, trzeba wykonać techniką malarską (pędzlem lub wałkiem) podkład z tynku podkładowego. Tynk podkładowy ma konsystencję gęstej śmietany i biały kolor. Tynkowanie powierzchni na rozprowadzonym podkładzie można rozpocząć, gdy warstwa podkładu jest całkowicie sucha - zazwyczaj po 4-6 godzinach od zagruntowania.

W zależności od rodzaju zastosowanego spoiwa - cementu albo żywicy akrylowej - tynki cienkowarstwowe dzielą się na mineralne i akrylowe. Rodzaj spoiwa decyduje o postaci gotowej mieszanki tynku (mieszanka sypka lub pasta) oraz o jego kolorystyce.
Tynki mineralne zawierają związki hydrofobowe, które zatrzymują wodę na powierzchni ściany, czyniąc ją odporną na zmywanie. W skład zaprawy wchodzą również specjalne dodatki, które powodują, że jest ona plastyczna, łatwa w pracy i odznacza się dużą przyczepnością do podłoża.
Tynki mineralne produkowane są w postaci suchych mieszanek na bazie kruszywa kwarcowego i marmurowego o grubości ziarna do 1,5, 2 lub 3 mm. Zaprawę przygotowuje się, wsypując do wody całą zawartość worka (podczas transportu nastąpić może separacja kruszywa - ciężkie i grube opadnie na dół opakowania, a lżejsze pozostanie na górze) i mieszając do uzyskania żądanej konsystencji.
Tynki akrylowe dają powłokę hydrofobową, przepuszczalną dla pary wodnej, charakteryzującą się dużą odpornością na wszelkiego rodzaju uszkodzenia mechaniczne. Odznaczają się mniejszą trwałością niż mineralne - od momentu naniesienia ich na powierzchnię ściany pod wpływem promieniowania ultrafioletowego zaczynają się starzeć. Natomiast tynki mineralne wraz z upływem czasu na skutek procesu karbonizacji wapna zyskują na jakości.

Jeżeli za jednym zamachem pragniemy odnowić elewację i poprawić izolację cieplną budynku, najlepszym wyjściem jest zastosowanie jednego z kompleksowych systemów dociepleń. Po przymocowaniu do ściany materiału izolacyjnego z siatką z włókna szklanego, pokrywa się całość cienką warstwą wyprawy tynkarskiej. Dzięki temu elewacja jest trwalsza, można zlikwidować wiele wad technologicznych. Renowacja tynków mineralnych i akrylowych ogranicza się wówczas jedynie do pomalowania ich powierzchni odpowiednimi farbami.