Zaczął się sezon zbiorowych polowań. Dla myśliwych to tradycja, w lesie jednak trzeba uważać

Ceremoniał: sygnały, król polowania, pudlarz, pokot

Myśliwi polują indywidualnie i zbiorowo. Te drugie organizowane są przez koła łowieckie od października do stycznia.

– Polowania zbiorowe to tradycja, określony ceremoniał (sygnały, król polowania, pudlarz polowania, pokot – dop. redakcji) i możliwość spotkania się większej liczby myśliwych w jednym czasie. Teraz mają jeszcze inny wymiar. Chodzi o rozrzedzenie populacji dzików ze względu na zagrożenie ASF – mówi Michał Pobiedziński, łowczy okręgowy ze Słupska. Oczywiście takie polowania pomagają także kołom „nadgonić” wykonanie planowanych rocznych odstrzałów.

W okręgu słupskim nie ma praktycznie koła, które nie organizuje polowań zbiorowych, a więc m.in. z udziałem naganiaczy. Ustawa o prawie łowieckim, a za nią regulaminy, ściśle określają zasady przeprowadzania polowań zbiorowych. Głównie dlatego, aby zapewnić bezpieczeństwo myśliwym i osobom postronnym, co nie zawsze się udaje, ale o tym za chwilę.

Polowanie z obwieszczeniami i tablicami ostrzegawczymi

Co najmniej 14 dni przed planowanym polowaniem, ich organizatorzy muszą przekazać m.in. władzom samorządowym i nadleśnictwom informacje o dacie, godzinach i miejscu polowania. I te informacje są upubliczniane (biuletyny informacji publicznej, tablice ogłoszeń). Poza tym, w dniu polowania przy drogach, wejściach do lasu, muszą stanąć ostrzegawcze tablice o polowaniu. Grzybiarze, czy turyści nie powinni wtedy zapuszczać się w te rejony. Dodajmy, że przepisy dają możliwość właścicielom czy posiadaczom gruntów wniesienia sprzeciwu co do polowania zbiorowego na ich terenie. Trzeba to zgłosić i uzasadnić co najmniej 3 dni przed terminem polowania zbiorowego (obwody łowieckie obejmują także prywatne grunty). – Nie zdarzają się często, ale są takie sprzeciwy. Co do zasady nie polujemy wtedy na takim terenie – oznajmia Michał Pobiedziński.

Określone zasady obowiązują także samych myśliwych. Chodzi o odległości między nimi, odległości między myśliwymi i naganiaczami, itd.

Nie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem

Niestety, nie zawsze wszystko idzie dobrze, zgodnie z zasadami. W ubiegłym roku w plecy postrzelony został 33-letni naganiacz uczestniczący w zbiorowym polowaniu koło Bytowa. Rana nie okazała się groźna. Mniej szczęścia miał w 2019 r. naganiacz w lesie pod Kołobrzegiem. Zginął od strzału myśliwego w czasie zbiorowego polowania dewizowego.

22 października pierwsze swoje zbiorowe polowanie będzie miało koło łowieckie Artemida z podmiasteckiego Wałdowa. – Nasze koło nie jest liczne, bo ma zaledwie 24 członków. W polowaniach zbiorowych bierze udział zwykle kilkunastu myśliwych. Przestrzegamy całego ceremoniału, ale specjalnie nie nastawiamy się na pozyskanie dużej liczby zwierzyny. Raczej chodzi nam o integrację – mówi Krystian Chachura, łowczy Artemidy.

Pierwsze wałdowskie polowanie to będzie tzw. polowanie hubertowskie szwedzkie. – Polowanie szwedzkie nieco różni się od zwykłego polowania zbiorowego – oznajmia Krystian Chachura. Myśliwi są bardziej oddaleni od siebie, zajmują pozycje na przenośnych kilkumetrowych ambonach (stoją na wzniesieniach), nagonka jest mniej uciążliwa dla zwierząt.